Το φθορίζον λυκόφως του ψευδοπολιτισμού


20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 9011


Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ζώ το δίμηνο της απόλυτης απομόνωσης. Του σκόπιμου αυτο-ενταφιασμού. Της ολοκληρωτικής αποσύνδεσης από όλες αυτές τις μαλακίες που κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι είναι σημαντικές για τις ζωές μας.




Οι άλλοι γιορτάζουν τα Χρυσούγεννα και τον νέο Κωλοχρόνο με μποτίλιες, στρακαστρούκες και ψητά πτηνά κι εγώ μακριά στον κόσμο τον δικό μου, πανευτυχής σαν τον φαντάρο που την κοπανάει από την αγγαρεία. Αν το πανχριστιανικό εμπόριο περίμενε να δει προκοπή από μένα, θα την είχε πουτσίξει εδώ και χρόνια. Όχι ότι δεν ξοδεύω χρήμα. Αυτή η κατά παραγγελία απομόνωση στοιχίζει περισσότερο από την ρουτίνα των άχρηστων δώρων και των μπαγιάτικων ευχών. Γκουρμέ ντελίβερι, διπλοβίζιτες, πριβέ ξενύχτια, γκατζετάκια για να περνάει η ώρα, και άλλα πολλά που έχουν το κόστος τους. Απλά μπορώ ανά πάσα στιγμή να τους στείλω όλους και όλα στον πουστρο-διάολο και να κλείσω την πόρτα μου και να κοιμηθώ ασχέτως ώρας γιατί βρίσκομαι σε διαρκές τζετ-λάγκ.



Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να βρεθείς μόνος σου από μια Κόλαση τίγκα στους μεθυσμένους και στους πυροβολημένους. Γιατί οι άλλοι αποτελούν τα καζάνια και την πίσσα, όπως έλεγε και ο Σάρτρ. Ο μεθύστακας και ο πυροβολημένος είναι το αλάτι της γής. Χωρίς αυτούς δεν παίζει τίποτα. Ούτε τα μπάρ ανοίγουν, ούτε τα ξενυχτάδικα ξενυχτούν, ούτε οι σκουπιδιάρηδες έχουν δουλειά, ούτε οι μπάτσοι, ούτε οι δικηγόροι, ούτε οι ασφάλειες αυτοκινήτων, ούτε οι πεθαμενατζήδες, ούτε τα παιδικά χωριά sos έχουν τροφίμους, ούτε τα φαρμακεία πελάτες, ούτε τα νοσοκομεία έκτακτα περιστατικά . Αν θέλεις την απόλυτη ησυχία, πάς στο Ρίο Ντε Τζανέιρο το καρναβάλι. Πιάνεις ένα σπίτι λίγο πιο έξω και δεν σε ενοχλεί κανένας. Όλοι οι παπάρηδες και οι υποψήφιοι εραστές έχουν πάει κέντρο, εκεί που “γίνεται”. Κανείς δεν ασχολείται μαζί σου. Είσαι σαν τον αόρατο άνθρωπο. Κατά κάποιο περίεργο τρόπο ο μεθυσμένος και ο πυροβολημένος αντιλαμβάνονται μόνο τους ομοίους τους και με αυτούς επικοινωνούν. Το να είσαι νηφάλιος μέσα σε ένα τρελαμένο πλήθος σου δίνει μια αίσθηση δύναμης, μια βεβαιότητα πως μπορείς να κάνεις τα πάντα και μια δυνατότητα να σκεφτείς παραπέρα από το καθιερωμένο.





Θές από κωλοφαρδία, θές από ένστικτο, θες από σύμπτωση, τα ρημάδια τα μάτια μου έχουν δει πολλά σε αυτόν τον κωλοπλανήτη που είμαι εξόριστος. Και τ’ αυτιά μου έχουν ακούσει περισσότερα. Πάντα είχα κάποιο πούστη άγγελο όχι φύλακα αλλά αστυφύλακα παλαιάς κοπής και αντί να με φυλάει από τις κακοτοπιές, με πέταγε ίσια μέσα στα σκατά κι έκανε χάζι να με βλέπει να κολυμπάω. Τέλος πάντων, τρανσέξουαλ είναι όλοι οι άγγελοι στην καλύτερή τους και παλιοαδερφές στη χειρότερή τους. Να πα’ να γαμηθούνε κι αυτοί κι εκείνος που τους ανακάλυψε.






Άλλο είναι το θέμα: Η επικίνδυνη ηρεμία στο κράτος του Τζέφρι Πατσαβουρέου. Μιλάμε για ΤΗΝ αφασία. Καθημερινά δημοσιεύονται οι ημερομηνίες απεργιών και πάπαλα. Δεν κουνιέται φύλλο ως προς τα υπόλοιπα. Ως και τα κοράκια του ΔΝΤ έχουν μείνει κάγκελο με τις δυναμικές (sic) αντιδράσεις των Νεοελλήνων στα μέτρα. Μούγκα καθολική. Μόνο ο χοντροκαραγκιόζης ο Πάνσκατος βγαίνει κάθε τόσο και λέει καμιά παχυσαρκομαλακία σε πλήρη συνεννοήση με τις λασποφυλλάδες και τα κουραδοκάναλα. Αλλά ποιός πούστης τους τάιζε τόσα χρόνια;





Φυσικά μια τέτοια ηρεμία είναι απατηλή. Το διάλειμμα των εορτών τελείωσε μαζί με το ταψί τα μελομακάρονα, τώρα τα κεφάλια μέσα. Η καταιγίδα αναμένεται. Ο τυφώνας Χρεωκοπία έρχεται συνεπής στο ραντεβού του.



…Άντε γιατί μας πήρε ο ύπνος.



Mεταξύ μας δεν βλέπω να αλλάζουν και πολλά από τα υπάρχοντα. Κάποιοι εξαθλιωμένοι θα εξαθλιωθούν ακόμα περισσότερο αλλά δεν παύουν να είναι η μειοψηφία. Η κραταιά τάξη των μικρομεσαίων καραγκιοζο-αστών παραμένει στις καρεκλάρες της παρά τις όποιες φάπες. Τα ιερά βλαστάρια τους εξακολουθούν να μολύνουν γή, θάλασσα και αέρα με τα αμάξια, τα κινητά τους, τα υπερβολικά σκουπίδια τους και με την ηλίθια νοοτροπία της ιθαγενούς μαϊμούς.







Για να αλλάξει κάτι στη σκατόσουπα της αιμομικτικής νεοελληνικής ιδεοκρατίας, χρειάζεται να κρατήσει η κρίση μια δεκαετία. Αν είναι και εικοσαετία ακόμα καλύτερα. Όμως να μην είναι τόσο κυριλέ κρίση όσο αυτή που βλέπουμε τώρα. Η σωστή κρίση πρέπει να είναι ανήλεη και εκδικητική. Με θύματα. Τώρα το έχουμε ρίξει στην κουβεντούλα.



Πάντως ακόμα και για βελουτέ κρίση έχει πολλή πλάκα. Μου έρχονται διάφοροι μεγαλοαστοί και μου παραπονούνται ότι …φτώχυναν. Ο νοικάρης του μαγαζιού που είχαν στο Κολωνάκι έφυγε γιατί δεν μπορούσε να πληρώνει το 10χίλιαρο κάθε μήνα. Ρούχα πούλαγε ο άνθρωπος, δε πούλαγε πρέζα, πού να βγούνε τα έξοδα και τα νταβατζηλίκια της εφορίας; Βάρεσε μια πτώχευση και ησύχασε ο καψερός. Ύστερα το μεγαλοακίνητο που ετοιμάζονταν να νοικιάσουν κάποιοι άλλοι ψωλοκοπρίτες σε μια τράπεζα έχασε τον αέρα του. Από τα 2 εκατομμύρια έπεσε στα 200 πεοχιλιάρικα. Ήττα σοβαρή. Και αυτά που είχαν άλλοι σε “αμυντικές” (ού-χα-χα-χα) μετοχές και αμοιβαία έχουν χάσει τα ¾ της αρχικής τους αξίας. Καλά που είχαν προνοήσει να αγοράσουν Κίνα και Ινδία αλλά κι εκεί βιάστηκαν να πουλήσουν πριν τα ψηλά. Και τώρα όλοι οι παραπάνω θα πρέπει να πληρώσουν και τον φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Θα πεινάσουμε, μου λένε. Θα κοιμόμαστε σε παγκάκια.







Άχ, σπαράζει η καρδιά μου με τα προβλήματα των μεγαλοιδιοκτητών και των τριλειρο-ραντιέρηδων. Απομέσα μου ξελιγώνομαι στα γέλια γιατί δεν λένε ψέματα αυτές οι καβουρομάνες. Είναι στ’ αλήθεια στενοχωρημένοι γιατί δεν γεμίζουν πλέον άκοπα τα χρηματοκιβώτιά τους. Εγκεφαλικό θα πάθουν άμα βγούμε από το ευρώ και πέσουν κι άλλο οι τιμές στα ακίνητα. Εάν έφτασε η κρίση να δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα στην κάστα των άχρηστων κληρονόμων και των κατ’ επάγγελμα τοκιστών, τότε είναι κρίμα που δεν είχε ξεκινήσει είκοσι χρόνια νωρίτερα η γαμημένη.





Στο μεταξύ οι μεγάλες τρύπες στα ευρωπαϊκά χαρτοφυλάκια έχουν ταπωθεί πρόχειρα με τα λεφτά μας και κάποιοι νομίζουν ότι θα την σκαπουλάρουν. Δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος άλλαξε και ότι ο χείμαρρος της κρίσης παρέσυρε εργατικά ψευτοδικαιώματα, βρωμερά συνδικάτα, συλλογικές παρασυμβάσεις, ελεγχόμενα μεροκάματα, και όλες τις γνωστές μαλακίες που ωφελούσαν τους άχρηστους, τους τεμπέληδες και τις μετριότητες. Οι επιπτώσεις θα είναι σκληρές και σίγουρα κάποιοι θα καούν στην διαδρομή. Τι να γίνει, έτσι είναι οι μεταβατικές περίοδοι. Κλαίει και φωνάζει το Κουκουέ γιατί χάνει τα κεκτημένα δεκαετιών. Γκαρίζουν οι τεμπέληδες και οι διπλοθεσίτες γιατί χαλάει η μηχανή που είχαν στήσει. Το ωραιότερο είναι ότι κάποια αφεντικά πανηγυρίζουν γιατί νομίζουν ότι θα έχουν φτηνούς σκλάβους με την κρίση. Είναι τόσο μαλάκες που δεν έχουν καταλάβει τι τους περιμένει.



Λοιπόν παλουκάρια θα σας τα πώ στα γρήγορα γιατί έχω κι άλλες ασχολίες.

Ως προς τους εργαζόμενους: Πάνε τα τεμπελίκια, οι λούφες και οι καθημερινές 4ωρες άδειες από τη σημαία. Πάει η κοροϊδία και το παριστάνω ότι εργάζομαι. Τώρα η δουλειά σημαίνει “είμαι απαραίτητος”. Σημαίνει ότι κερδίζω τα προς το ζείν δουλεύοντας και προσφέροντας, όχι πλιατσικολογώντας και ρουφιανεύοντας.


Ως προς τους εργοδότες: Πάνε οι μισθοί πείνας και το όλοι τα ίδια, καπιταλόπουστες. Το εργασιακό καθεστώς γίνεται αριστοκρατικό. Οι εργαζόμενοι- μηδενικά θα πληρώνονται μεροκάματα σκλάβων γιατί δεν αξίζουν παραπάνω, όμως αυτοί που έχουν ικανότητες θα πληρώνονται ανάλογα με αυτό που προσφέρουν. Όποιος θέλει να επιβιώσει η εταιρεία του στην κρίση, θα πρέπει πλέον να χρυσώσει τα ικανά στελέχη του ή να τα κάνει συνεταίρους. Αλλιώς θα το κάνει ο ανταγωνιστής του και αυτή την στιγμή δεν υπάρχει ψωμί για όλους. Οι λιγότερο ανταγωνιστικές εταιρείες θα περάσουν άμεσα στο βιβλίο πτωχεύσεων.



Ο τίμιος και εργατικός υπάλληλος και ο σωστός επιχειρηματίας δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Ίσα-ίσα η παράταση της κρίσης θα τους ευνοήσει. Ένα-ένα τα λαμόγια θα βαράνε κανόνι. Οι μυλόπετρες της διαφθοράς και της βρωμερής συναλλαγής περιστρέφονται όλο και πιο δύσκολα τώρα. Κανείς δεν ανέχεται την ληστεία και την βούτα όταν ο ίδιος είναι μόνιμα το θύμα. Η αξιοπρέπεια από ακατανόητο λήμμα στα λεξικά κοντεύει να γίνει μόδα.





Έχω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων με ικανότητες που ευλογάνε την ώρα που ξεκίνησε η κρίση. Τα λεφτά που παίρνουν τώρα δεν τα είχαν δει ούτε στο όνειρό τους πριν την κρίση. Οι επιχειρήσεις ψαλιδίζουν έξοδα και τα πρώτα στη σειρά είναι τα μαύρα έξοδα. Όλοι θέλουν πια να κάνουν νόμιμα τις δουλειές τους και να μην πληρώνουν νταβατζηλίκια. Όταν δεν υπάρχει χρήμα στη τσέπη είναι πολύ εύκολο να καρφώσει ο άλλος τον βρωμιάρη δημόσιο λειτουργό που λαδώνεται κι ας τα έπιναν μαζί τόσα χρόνια. Το ένα λαμόγιο δίνει το άλλο για να σωθεί.



Ήξερα έναν διπλοθεσίτη που δεν του έφταναν τα 4 χιλιάρικα που έπαιρνε καθαρά αλλά κι έκανε και βρωμοδουλειές με διεφθαρμένους παλιόπουστες του δημοσίου για να πάρει άλλα τόσα. Τώρα έχασε την μια δουλειά και ενδέχεται να τον διώξουν κι από την άλλη λόγω ελλιπών προσόντων. Το χειρότερο όμως είναι ότι έχει φάει το τσιμπούκι στη μαύρη πλευρά της τσέπης του γιατί ακόμα και οι βρωμοδουλειές σέρνονται πιά. Η ύφεση είναι γενική. Όλοι κόβουν απ’ όλα. Ως και οι μπαρμπουτιέρες βογκάνε γιατί το εύκολο χρήμα που κυκλοφορούσε πριν τελείωσε. Τώρα και το καθαρό χρήμα και το βρωμιάρικο βγαίνουν με αίμα. Κάποιοι δεν το είχαν υπολογίσει αυτό. Ποντάριζαν στα επιδόματα, στα λαδώματα και στα μπαξίσια και ότι η δημόσια κομπίνα τους θα διαρκούσε για πάντα. Έτρωγαν δύο φορές αυτά που έβγαζαν και τσίμπαγαν και από την σύνταξη του γέρου ή της γριάς τους, τα μουνόσκυλα. Τώρα όμως παίρνουν τ’ αρχίδια μου. Η σύνταξη φτάνει δεν φτάνει να συντηρηθούν τα γερόντια και ν’ αγοράσουν φάρμακα. Όσο κι αν τους συμπονώ, δεν μπορώ να μην καγχάσω για την απώλεια εσόδων που υφίστανται τα σαβουρόσκυλα τεμπελο-παιδιά τους. Τέτοια ανακατανομή εισοδημάτων είχε δεκαετίες να γίνει.



Η ιστορία λέει ότι σε περιόδους κρίσεων οι ικανοί άνθρωποι και οι ικανοί λαοί τα καταφέρνουν. Και ότι μόνο οι μετριότητες χάνονται. Αν λοιπόν είμαστε μέτριοι ας χαθούμε. Το ανήθικο και το αφύσικο θα ήταν να επιβιώσουμε.



Από αυτή την άποψη χαιρετίζω την κρίση και εύχομαι να βαθύνει και να διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο μπάς κι έρθουν τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Κάποιοι τα είχαν παραφουσκώσει τόσα χρόνια με σκατά και ψέματα καταστρέφοντας παράλληλα οτιδήποτε υγιές και αξιόλογο υπήρχε σε αυτή την μπουρδελοχώρα. Όμως τώρα το σκηνικό αλλάζει. Τζαμπατζήδες, αεριτζήδες, τοκογλυφοπαλιόπουστες, πλαστογράφοι, κακοπληρωτές, τζαναμπέτηδες, τα έχουν βρεί μπαστούνια. Για τράβα τώρα να μπήξεις δανεικά, να μαϊμουδέψεις επιταγές ή να στήσεις κομπινούλα. Δεν σου κάνουν πια μήνυση γιατί οι βρωμοδικηγόροι στοιχίζουν. Το ξύλο που θα φάς δεν θα το έχεις δει ούτε σε ταινία του βρωμο-Χόλλυγουντ. Θα σε δέρνουν ώσπου να φτύσεις το μίλκο που έπινες μπέμπης. Και άλλοι πιο αγριεμένοι θα σου παίξουν με 9αρι, όπως λένε στην Κρήτη.



Βέβαια το απατεωνίστικο 50 % του πληθυσμού τώρα κάνει τον ψόφιο κοριό περιμένοντας καλύτερες συνθήκες για να ξεδιπλώσει και πάλι τα “ταλέντα” του στην παπάτζα. Γι αυτό πρέπει να κρατήσει η κρίση όσο το δυνατό περισσότερο. Και στο κορύφωμα να πέσουν οι καταδίκες και τα κεφάλια. Τώρα είναι η ευκαιρία να συντριβούν μια και καλή τα ερπετά και τα κατάλοιπα της τουρκογαμίας και να μην ξαναδούν το φώς της μέρας.



Οι πολιτικάντηδες τώρα το παίζουν κυρίες. Όμως αυτό δεν θα τους σώσει. Το ωραίο είναι ότι αυτοί που θα τους δαγκώσουν πρώτοι θα είναι τα κομματόσκυλα και τα οπαδόσκυλα που έτρεφαν τόσα χρόνια. Γιατί αυτοί οι πούστηδες έχουν συνηθίσει στις παροχές, στη τζαμπουίτα και στο τάισμα. Η κωμωδία στο φόρτε της. Αφήστε τους κλέφτες να φαγωθούν μεταξύ τους και στην κατάλληλη στιγμή θα αρχίσει το κανονικό φαγοπότι. Αυτό με τους λύκους.





Όμως κάτι δεν μου αρέσει στην όλη υπόθεση. Εκεί που μας είχαν όλοι για τα μπάζα, τα προγνωστικά δείχνουν ότι το απίθανο είναι πολύ κοντά στο να συμβεί. Τώρα, ακόμα και με αυτή την χατζηαβάτικη ηγεσία των προδοτών και των πρακτόρων να σαμποτάρει τα πάντα, φαίνεται πιθανό πως θα καταφέρουμε να γυρίσουμε μπούμερανγκ όλη τη σκατούλα της κρίσης. Εδώ λύθηκε το κυκλοφοριακό και έπεσαν οι ρύποι για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Πολλά επιμέρους στοιχεία δείχνουν ότι αντί να διαλύσουμε, θα βγούμε κερδισμένοι από την πουστιά που μας έπαιξαν οι νταβατζήδες τοκογλύφοι των εθνών. Και ότι έπεται γενικό ξεσκέπασμα της συνωμοσίας των δεκαετιών.



Στους υπόγειους σκατοναούς της μασονίας έχει αρχίσει να βαράει το καμπανάκι του συναγερμού. Γιατί λέτε ότι ξεκίνησαν αυτήν ειδικά την στιγμή τα σούρτα-φέρτα των αρχιπούστηδων στο Ισραήλ; Τουριστικές και εμπορικές συμφωνίες και ψωλίκια λαδορίγανη.



Είναι αλήθεια. Έχουμε μεταφορά τουριστικής τεχνογνωσίας από την λωρίδα της Γάζας και τον Λίβανο. Ντοκτορά στις δημόσιες σχέσεις στα κατεχόμενα έχουν όλοι οι Εβραίοι. Τρέχοντας πάνε οι τουρίστες στο Ισραήλ να φάνε σφαίρες, βόμβες και πέτρες. Διδάσκουν σε πανεπιστήμια οι γυμνοβάλανοι ψευταράδες για πως θα κάνεις εμπόριο σε βομβαρδισμένες πόλεις και πάνω από πτώματα παιδιών... Γαμημένη κωλομασονία που έχεις κάνει το άσπρο μαύρο με τα πουτσοΜΜΕ σου!



Πείτε και μια αλήθεια ρε πουλημένοι χατζηπαλιόπουστες! Από πότε ρε πιάνεται φίλος ο Εβραίος και ο Τούρκος;



Να σας πώ εγώ τι γίνεται: Οι βδέλλες και τα εδώ συνεταιράκια τους βλέπουν τη φόλα που θα φάνε και τα έχουν χρειαστεί. Στη γαμημένη εξίσωση της πουστιάς τους είχαν δώσει λάθος τιμή στον άγνωστο Ε. Ή μάλλον δεν τον είχαν βάλει καθόλου στη σούμα. Υπολόγιζαν με τα δικά τους γυφτοδεδομένα, με τα μαθηματικά του παράσιτου. Το σχέδιό τους , ο μέγας ασθενής χρειάζεται επειγόντως χειρουργείο. Οι εδώ σαλτιμπάγκοι δεν προλαβαίνουν να πάνε στην κωλοτσουλήθρα μέσω ΗΠΑ όπως έκαναν πριν. Τώρα πάνε για οδηγίες κατευθείαν στο ναό του Δαίμονα.



Οι πουτάνες του ελληνομπουρδέλου συνήθισαν τον πούτσο και χωρίς να αλλάξουν τίποτα στην καπιταλιστική υφή του προτεκτοράτου, ετοιμάζονται απλά να σουτάρουν τους ντόπιους νταβατζήδες γιατί είναι ασύμφοροι. Θα γαμιόμαστε όπως και πριν, λένε, οκέι, αλλά τα λεφτά θα τα βάζουμε στη δική μας τσέπη.





Φυσικά κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από τους ιερούς κανόνες της τοκογλυφομασονίας. Οι βρωμοπρωκτοί με τις ποδίτσες ξέρουν από πείρα ότι αν κάτι στραβώσει, τα πάντα μπορεί να πάνε άπατα. Οπότε κάτι άλλο άσχημο μας ετοιμάζουν στο καπάκι οι αιώνιοι “αδικημένοι” και οι εδώ μαριονέτες τους, να είστε σίγουροι. Ο γαμημένος μάγος Σολομώντας κάτι θα βγάλει πάλι από το κουτάκι με τις πουστιές για να μας ξαναπάει πίσω στα σκατά. Τα μάτια σας ανοιχτά πατριωτάκια γιατί το παιχνίδι χοντραίνει πολύ.







2.000 διεθνείς παλιόπουστες έχει ο Άσσανζ στο σι-ντί με το παρελθόν. Ευκαιρία τώρα να κάνει κανά deal να γλυτώσει το τομάρι του. Αυτά που έλεγα πριν από δύο περίπου χρόνια για το πώς μπορεί κανείς να γαμήσει όλους αυτούς τους αρχιερείς της παλιανθρωπιάς και ποιοι τους προστατεύουν. Τρέμουν τώρα οι μεγαλοκωλοτρυπίδες που έφτιαχναν τους νόμους για τους άλλους ενώ οι ίδιοι φοροδιέφευγαν και λαδώνονταν άφοβα. Σκεφτείτε να έπεφτε στα χέρια του και το σι-ντί με το μέλλον. Μην τρελαθούμε όμως. Είναι πια φανερό πως οι μεγαλομασόνοι θυσιάζουν τους χαμηλόβαθμους αδελφούς τους για να γλυτώσουν το δικό τους βρωμοσκάλπ. Ξαφνικά εκεί που είχαν εξαφανιστεί, οι Ινδιάνοι επανεμφανίστηκαν και ζητούν εκδίκηση, μόνο που είναι δισεκατομμύρια αυτή τη φορά.





Η ιδεολογία κάθε λαού είναι δεδομένη και διαφορετική από αυτήν των άλλων λαών. Δεν υπάρχει παγκόσμια ιδεολογία, ούτε παγκόσμιο ιδανικό. Αυτά είναι μια αμερικανοεβραϊκή μούφα. Δεν υπάρχει πολιτισμός. Αυτός κι αν είναι μούφα. Το σκοτάδι έχει επανακάμψει ακόμα πιο αδιαπέραστο από πριν και η αδικία και η ανισότητα κυριαρχούν παντού. Η δουλεία έχει επιστρέψει με όλες τις μορφές του παρελθόντος συν καμιά δεκαριά καινούργιες δουλοπατέντες της τελευταίας δεκαετίας. Ο αγγλοεβραϊκός ψευτοπολιτισμός που στηρίχτηκε σε κάποια κατάλοιπα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και στα θρησκευτικά τοξικά απόβλητα του Ταλμούδ, πνέει τα λοίσθια. Τόσους αιώνες μόνο πήρε, δεν έδωσε τίποτα. Γιατί δεν είχε ποτέ τίποτα να δώσει. Μόνο ανακύκλωνε κομμάτια της αρχαίας γνώσης παρουσιάζοντάς τα ως δικές του ανακαλύψεις. Τώρα βλέποντας το αδιέξοδο, προσπαθεί να ρίξει την ανθρωπότητα σε νέα περιπέτεια που μπορεί να είναι και η τελευταία αυτής της περιόδου.





Μερικοί πονηροί αναγνώστες μου ζητάνε λύσεις. Αντί να περιμένουν τις λύσεις από άλλους όπως έκαναν τόσα χρόνια θα πρέπει να βάλουν το σκατομυαλό τους να δουλέψει. Να καταλάβουν επιτέλους έστω ένα μέρος από το βρωμοπαιχνίδι που παίζεται και του οποίου είμαστε τμήμα είτε θέλουμε είτε όχι.



Μια είναι η λύση: Τα πετάμε όλα και ξεκινάμε από την αρχή. Δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι λαοί γιατί δεν έχουμε τίποτα το κοινό μαζί τους. Αν θέλουν να μας αντιγράψουν είναι δικαίωμά τους να το κάνουν. Εμείς δεν πρέπει να αντιγράφουμε κανέναν ούτε να υιοθετούμε έτοιμες λύσεις. Οι πακεταρισμένες λύσεις είναι το ίδιο κάλπικες και επικίνδυνες όσο και τα προβλήματα. Όλα σχεδόν τα προϊόντα του τοκογλυφικού ψευτοπολιτισμού είναι για πέταμα. Ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικές και οικονομικές θεωρίες, πολιτικά συστήματα, πολιτειακοί θεσμοί και αρχίδια. Μόνο η ισχύς εγγυάται τα όποια δικαιώματα. Αυτοί που την έχουν φέρονται στους υπόλοιπους χειρότερα απ’ ό,τι θα φέρονταν σε ένα λυσσασμένο αδέσποτο. Όλα τα άλλα είναι παπάρια μάντολες για να συνοδεύουμε το φραπεδάκι και για να μη μιλάμε συνέχεια για κώλους, βυζιά και μπούτια εμείς και οι λεσβίες (και για πούτσες οι κυρίες και οι γκέι).



Η ισχύς λοιπόν είναι το ιδανικό. Η κάθε κρίση την κάνει να φαίνεται πιο καθαρά, αλλά μόνο για λίγο. Αποκτάμε ισχύ λοιπόν ή μετέχουμε στην ισχύ για να βελτιώσουμε την θέση μας είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Όμως είμαστε για πάρτη μας. Παπαριές του στυλ “όλοι είμαστε αδέρφια” και “όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι”, δεν έχουν θέση στον πραγματικό κόσμο. Την υπάρχουσα “ισότητα” καλύτερα να μην την σχολιάσω. Από την άλλη, το μίσος και ο φθόνος που υπάρχει ανάμεσα στα περισσότερα αδέρφια σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα όταν είσαι ολομόναχος.





Τα σημαντικά γεγονότα είναι μπροστά.





Κανείς δεν μπορεί να τα διαγράψει ή να τα αποφύγει.





Ας τα αντιμετωπίσουμε με την τιμιότητα και την στωικότητα του μοναχικού λύκου που παλεύει για το τομάρι του και για την ευκαιρία να δει ακόμα μια φορά το ξημέρωμα.






Στη φύση τα πράγματα είναι απλά επειδή δεν υπάρχουν κέντρα με σχέδιο.